روایی محتوا، یعنی ترسیم و تعیین خوب ابعاد و مؤلفه های مفهوم یا متغیر است. روایی محتوا، اشاره می کند که نمونه سؤال های مورد استفاده در یک آزمون تا چه حد معرف کل جامعه سؤال ها است. به عبارتی، روایی محتوا به این سؤال پاسخ می دهد که آیا سؤال ها یا گویه های ابزار مورد نظر، به طور منطقی و مناسب، مفهوم و متغیر مورد نظر را اندازه گیری می کند؟ یا این که اطمینان می دهد که ابزار مورد نظر به تعداد کافی پرسش های مناسب برای اندازه گیری مفهوم (متغیر) مورد سنجش در بردارد؟
روایی محتوا، به پژوهشگر اطمینان می دهد که:
ابزار مورد نظر به حد کافی توان مناسب برای اندازه گیری مفهوم مورد سنجش را در بر دارد.
هر قدر عناصر مقیاس گسترده تر و قلمرو مفهوم مورد سنجش را بیشتر در برگیرند، محتوا بیشتر خواهد بود.
به عنوان مثال برای یک آزمون پیشرفت تحصیلی باید اعتبار محتوای آن را مورد نظر قرار داد.
اعتبار محتوا یک ابزار اندازه گیری به سؤال های تشکیل دهندهٔ آن بستگی دارد.
اگر سؤال های ابزار معرف ویژگی ها و مهارت های ویژه ای باشد که پژوهشگر قصد اندازه گیری آنها را داشته باشد، این آزمون، دارای روایی محتوا است.
برای اطمینان از روایی محتوا، باید در موقع ساختن ابزار چنان عمل کرد که سؤال های تشکیل دهنده ابزار، معرف قسمتهای محتوای انتخاب شده باشد.
بنابراین روایی محتوا ویژگی ساختاری ابزار است که هم زمان با تدوین آزمون باید مورد نظر قرار گرفته شود.
روایی محتوای یک آزمون معمولا توسط افرادی متخصص در موضوع مورد مطالعه و تعیین می شود.
نظر و قضاوت کارشناسان،صاحبنظران و خبرگان رشته مرتبط و آگاه به موضوع در این روایی باید تأمین می شود.
اگر چه بین قضاوت افراد همیشه توافق قطعی و نهایی وجود ندارد، ولی این قضاوت مهم است.